ภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุยังคงเป็นปัญหาที่สำคัญและยังไม่พบปัจจัยอย่างแน่ชัดในปัจจุบัน เพื่อเป็นการหาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุ จึงได้ทำการวิจัยโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยจิตสังคม การรับรู้ และการสนับสนุนทางสังคมกับภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุ จังหวัดนครศรีธรรมราช โดยกลุ่มตัวอย่างเป็นผู้สูงอายุที่มีสิทธิได้รับเงินเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุ จังหวัดนครศรีธรรมราช จำนวน 240 คน เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยแบบสอบถาม และวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้คอมพิวเตอร์โปรแกรมอาร์เพื่อหาค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน ผลปรากฎว่า การไม่เห็นคุณค่าในตนเอง ความไม่พึงพอใจในชีวิต และการรับรู้ว่าขาดการช่วยเหลือจากครอบครัว มีความสัมพันธ์ทางบวกกับภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.001 ความไม่ผาสุกทางจิตวิญญาณ การรับรู้ว่าไม่สามารถปฏิบัติกิจวัตร การรับรู้ว่าไม่สามารถดูแลสุขภาพ ทัศนคติเชิงลบต่อความตาย และการไม่ได้รับการสนับสนุนข้อมูลข่าวสาร มีความสัมพันธ์ทางบวกกับภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และการไม่ได้รับการสนับสนุนการบริการการแพทย์ การไม่ได้รับการสนับสนุนการบริการการศึกษา และการไม่ได้รับการสนับสนุนรายได้และการทำงาน มีความสัมพันธ์ทางบวกกับภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ผลการวิจัยอธิบายได้ว่า ปัจจัยจิตสังคม ปัจจัยการรับรู้ และปัจจัยการสนับสนุนทางสังคมมีความสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุ ผลจากการวิจัยนี้ หน่วยงานกระทรวงสาธารณสุขและหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับผู้สูงอายุ สามารถนำไปประกอบการพิจารณาแนวทางหรือมาตรการการป้องกันการเกิดภาวะซึมเศร้าในผู้สูงอายุให้ดียิ่งขึ้น

Link: https://so04.tci-thaijo.org/index.php/yru_human/article/view/250665